 |
Flora Australii – Australia stanowi
osobne państwo roślinne (Australis) o swoistej florze, z dużą liczbą
endemitów (np. 750 gat. eukaliptusów i 450 gat. akacji); w zbiorowiskach
roślinnych przeważają formacje charakterystyczne dla klimatów suchych i
gorących. Wnętrze kontynentu zajmują pustynie piaszczyste (bez
roślinności) oraz półpustynie ze słonoroślami i kolczastymi krzewinkami
(karłowate akacje, eukaliptusy, kazuaryny, łobody i in.) tworzące tzw.
skrub. Pustynie i półpustynie graniczą, zwłaszcza od północy, ze stepami
twardolistnych traw. Na północy stepy przechodzą w sawanny, a te — w
lasy monsunowe; wybrzeża pd.-wsch. i pd.-zach. porastają lasy
wawrzynolistne i zimozielone zarośla. Odrębna jest roślinność wsch.
części Australii: na obszarach o dużych opadach (gł. płw. Jork) rosną
wiecznie zielone lasy podrównikowe (figowce, palmy, pandanusy, liany i
epifity), a na wybrzeżach pn. — namorzyny; dalej na pd., w górach,
występują wiecznie zielone lasy araukarii i notofagusów (buk pd.),
natomiast na najwyższych wzniesieniach Alp Australijskich — roślinność
alpejska. Plagą gospodarczą Australii są zawleczone tu i mnożące się
opuncje.
|
Fauna Australii – różni się zasadniczo od
fauny z innych rejonów świata. Wiele australijskich zwierząt nie
występuje nigdzie indziej. 83% ssaków, 89% gadów, 90% ryb i 93% płazów
żyjących w Australii jest endemitami. Tak duża liczba endemicznych
gatunków jest wynikiem długiej geologicznej izolacji kontynentu.
Unikalną cechą fauny Australii jest całkowity brak rodzimych ssaków
łożyskowych. W konsekwencji, torbacze wypełniły ekologiczne nisze, które
w innych częściach świata zajmują ssaki łożyskowe. W Australii żyją dwa
gatunki stekowców będących ogniwem pośrednim pomiędzy gadami i ssakami.
Przybycie ludzi (Aborygeni) do Australii około 50 000 lat temu
przesmykiem z Azji i osadników europejskich od 1788, miało znaczący
wpływ na australijską faunę. Przybysze z Azji przywieźli ze sobą psy
(dingo), które zdziczały i zachwiały pierwotną równowagą pomiędzy
żyjącymi tu gatunkami. Skutki pierwszej inwazji człowieka na bezludny
wcześniej kontynent spowija mgła prehistorii odsłaniana pomału dzięki
archeologii, etnografii i paleontologii. Europejczycy wprowadzili obce
gatunki, często konkurujące z rodzimymi. Rozwój rolnictwa spowodował
niszczenie pierwotnych środowisk co doprowadziło do wymarcia wielu
gatunków. Obecnie chroni się pierwotne ekosystemy i rodzime gatunki
poprzez przepisy ochronne i zakładanie Parków Narodowych. |
 |